Historia

Plac wokół szkoły liczył około 8 tysięcy metrów powierzchni i został bardzo szybko zagospodarowany. Początkowo porosły kilkudziesięcioletnimi sosnami, w kolejnych latach zmieniał swój wygląd. Część drzew sosnowych usunięto, a na ich miejsce posadzono liczne krzewy, rośliny ozdobne i założono ogród warzywny.

Przed II wojną światową szkoła liczyła 17 oddziałów, do których uczęszczało 750 uczennic. Pierwszym kierownikiem był Alfred Stebnowski następnie Piotr Wójcik i Walery Dudkowski. W roku 1933 kierownikiem szkoły został Jan Marek, który sprawował tę funkcję przez 35 lat. Jego działalność przyczyniła się do rozwoju nie tylko szkoły nr 1, ale całej oświaty naszego terenu. Podczas wojny był on Inspektorem Tajnego Nauczania, a od roku 1944 przewodniczącym Tajnej Komisji Oświatowej w Kozienicach. Uczynił wszystko by okres okupacji nie był przerwą w nauczaniu młodzieży. Z narażeniem życia chronił dobra kultury polskiej: uratował księgozbiór biblioteki szkolnej i liczne pomoce dydaktyczne.

W czasie wojny budynek szkolny pełnił różne funkcje: był szpitalem, następnie magazynem. Został kompletnie zdewastowany, nie nadawał się do użytku. W 1946 roku szkołę odremontowano i od 1 października rozpoczęły się zajęcia szkolne pod dalszym kierownictwem Jana Marka. W 1949 roku szkoła dotąd żeńska, stała się koedukacyjną. W 12 oddziałach uczyło się 500 uczniów i uczennic.

Powojenny wyż demograficzny spowodował, że z roku na rok przybywało uczniów, szkoła miała coraz większe trudności lokalowe. W 1962 roku kierownik Jan Marek wraz z komitetem rodzicielskim podjął starania o rozbudowę szkoły i wybudowanie sali gimnastycznej wraz z szatniami. Wspólnymi siłami rodziców, władz szkolnych i miejskich doprowadzono do tego, że już w 1963 roku lekcje rozpoczęto w nowych pomieszczeniach. Stare sale lekcyjne poddano remontowi i modernizacji. Ulepszenia te zakończono w 1965 roku. Był to piękny akcent podsumowujący pracę Jana Marka, który w tymże roku odszedł na emeryturę.

Po odejściu Jana Marka kierownikiem szkoły został Henryk Cichosz (1965 – 1971). W 1966 roku wprowadzono obowiązek ośmioletniej nauki w szkole podstawowej. Miasto zaczęło się rozwijać (budowa „Elektrowni Kozienice”), zwiększała się liczba dzieci. Późniejszymi kierownikami byli: Tadeusz Banach (1971 – 1972) i Jan Boryczka (1972 – 1974).

Reorganizacja szkolnictwa doprowadziła do kolejnych zmian, które rozpoczęły się w 1974 roku. Powstała wtedy Zbiorcza Szkoła Gminna. Zaczęto dowozić uczniów z pobliskich miejscowości: Kociołek, Piotrkowic, Ryczywołu. W tym okresie do szkoły uczęszczało 570 uczniów. Funkcję dyrektora pełnił wtedy Zygmunt Chlewicki (1974 – 1982).

Kolejny dyrektor, Regina Metlerska (1982 – 1990), wraz z władzami miejskimi podjęła decyzję o wybudowaniu dodatkowego budynku. Powodem tej decyzji była ciągle zwiększająca się liczba dzieci (1200 uczniów w 40 oddziałach), praca na trzy zmiany oraz pogarszające się warunki lokalowe. Budowę jednopiętrowego budynku z 11 salami lekcyjnymi, pokojem nauczycielskim, gabinetem dyrektorskim i szatniami rozpoczęto w 1986 roku. Po dwóch latach uczniowie klas I-III oraz zerówkowicze rozpoczęli naukę w nowym budynku.

W 1990 roku dyrektorem szkoły została Wanda Caban, która tę funkcję pełniła do 1996 roku, kiedy nowym dyrektorem została Janina Kaniszewska. Po zakończeniu kadencji Janiny Kaniszewskiej, w 2001 roku funkcję dyrektora objęła Maria Sampolińska, która pełniła ją do 2023 r. Od 2024 r. funkcję dyrektora pełni Karina Szczyrek.

Wręczenie sztandaru

Uroczystość wręczenia sztandaru szkole odbyła się dnia 4 czerwca 2004 r.

Przyjmujemy ten Sztandar jako wyraz najwyższego uznania dla szkoły i Jej najgodniejszy symbol.

Publiczna Szkoła Podstawowa Nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Urszuli Kochanowskiej w Kozienicach ma już 100 lat!

Wyjątkowo podniosła atmosfera towarzyszyła obchodom wspaniałego jubileuszu, które miały miejsce w piątek 9 czerwca 2017r. w Publicznej Szkole Podstawowej Nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Urszuli Kochanowskiej w Kozienicach. Szkoła ma już 100 lat.

Nic więc dziwnego, że zadbano o szczególną oprawę tego Święta. Każdy jubileusz skłania do refleksji nad mijającym czasem. 100-lecie szkoły w Kozienicach stało się okazją do wspomnień, które na zawsze pozostały w pamięci wielu pokoleń. Szkoła to miejsce, w którym pozostawiamy cząstkę siebie. Jubileusz rozpoczął się przemarszem całej społeczności szkolnej wraz z pocztem sztandarowym do kościoła pw. św. Krzyża w obecności Młodzieżowej Orkiestry Dętej „Furioso” ze Szkoły Muzycznej I stopnia w Kozienicach. O godzinie 10.00 rozpoczęła się uroczysta msza święta, której przewodniczył Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Piotr Turzyński. Po mszy świętej zgromadzeni w kościele uczniowie, nauczyciele, pracownicy szkoły, rodzice, absolwenci oraz zaproszeni goście udali się do budynku szkoły, by uczestniczyć  w dalszej części uroczystości. Inauguracją obchodów 100-lecia szkoły była podniosła chwila odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej. Jej odsłonięcia dokonali ks. biskup, przedstawiciele samorządu oraz dyrekcja szkoły, emerytowani dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy szkoły, rodzice i uczniowie. Tablicę poświęcili ksiądz biskup Piotr Turzyński oraz proboszcz parafii św. Krzyża ks. kanonik Kazimierz Chojnacki. Dalsza część obchodów miała miejsce na sali gimnastycznej PSP Nr 1 w Kozienicach.

Oficjalnie uroczystość otworzyła dyrektor szkoły p. Maria Sampolińska, witając wszystkich zebranych. Pani Dyrektor zwróciła uwagę na niełatwą historię szkoły, która jednak mimo przeróżnych dziejowych komplikacji, potrafiła uczyć i wychowywać kolejne pokolenia młodych ludzi. Podkreśliła, że „nasza szkoła wytworzyła piękną tradycję, swój niepowtarzalny klimat i przede wszystkim połączyła kilka pokoleń ludzi – nauczycieli, pracowników, rodziców oraz uczniów i absolwentów…”

Pierwszym punktem programu była prezentacja filmu ukazującego historię szkoły na przestrzeni lat 1917-2017. Wielu gościom łezka zakręciła się w oku na myśl o minionych czasach.

W następnej kolejności głos zabrali goście, którzy na ręce dyrektor złożyli serdeczne gratulacje, podziękowania i życzenia. Na uwagę zasługują niezwykłe słowa biskupa, który zwrócił uwagę na patronkę szkoły- Urszulę Kochanowską. Podkreślił, że „do rzadkości należy, żeby patronem czegokolwiek, a szkoły szczególnie było dziecko. I ten charyzmat szkoły jest niezwykle cenny i wyjątkowy w skali Polski. To dowartościowanie dziecka, które jest skarbem, bez którego życie jest puste, jest czymś bardzo wielkim…”

Właśnie w PSP Nr 1 ten charyzmat jest strzeżony.

Szkolni artyści zabrali widzów w sentymentalną podróż, łącząc jednak czar wspomnień ze scenkami ze współczesnego szkolnego życia. W czasie występu nie zabrakło pięknych piosenek, brawurowych tańców oraz wspaniałego wykonania przez chór szkolny piosenki o szkole, która została napisana na tę okoliczność. Akademia była wyjątkowa i pełna wspomnień.

Choć czasu nie da się zatrzymać, warto wracać do chwil, które pozostają w naszej pamięci na zawsze.